Once you have traveled, the voyage never ends... The mind can never break off from the journey.

Balltime in Frisco!

De busreis van Tucson naar San Francisco was vrij heftig; veel zitten en wachten. Overdag was het natuurlijk super mooi om de natuur te zien. Ik kwam de volgende dag in de ochtend aan en ik wist niet helemaal hoe ik het best bij het hostel kon komen. Lopen maar... Ik loop er echt bij als een pakezel (oom Daan heeft er een foto van gemaakt), dus de wandeling leverde het nodige gestaar op. Na een half uurtje lopen kwam ik aan bij het hostel en moest ik nog ruim een uur wachten totdat ik kon inchecken. Het was die eerste dag vrij koud en het regende ook nog. Tijd om dus te chillen op bed. Het hostel had gratis pizza, dus ik hoefde geen avondeten te zoeken! Het was heel erg wennen om van 40 naar 14 graden te gaan! In mijn kamer waren Zuid-Koreaanse meiden die niet samen met mij op stap wilden, dus de volgende dag ben ik alleen op pad gegaan. Ik heb de beroemde CableCar naar Fisherman's Wharf genomen. Daar moest ik wel 45 minuten voor in de rij staan... Ach ja.. Heerlijk rondgelopen op de Wharf en naar de beroemde bakkerij Boudin geweest voor wat vers gebakken brood. Ook heb ik natuurlijk de zeeleeuwen gezien bij Pier 39. Ik was op weg om de Cable Car terug te nemen toen ik langs een bootje kwam die een tocht aanbood naar de brug en rondom Alcatraz en dat voor een zeer redelijke prijs. Dat kon ik niet aan me voorbij laten gaan, dus hoppa de boot op. Het was een leuke tocht, wel heel veel golven en wind. Toen we vlakbij de brug waren zagen we opeens twee walvissen, echt super gaaf!! De hele tocht was leuk en gezellig. Daarna ben ik weer 45 minuten in de rij gaan staan om de CableCar terug naar downtown te nemen. Snel naar het hostel en omkleden, want het was gametime... Giants!!! Tot nu toe hebben ze niet een geweldig seizoen, maar was niet is kan nog komen toch? Nee dus! Wat een verschrikkelijke wedstrijd, echt heel slecht. Het was wel heel leuk om eindelijk in AT&T park te zijn en mijn favoriete team te zien spelen. Ook kregen we een gratis deken met mijn favo speler erop: Buster Posey. Nou dat hadden we wel nodig, want het was mega koud!!! Er stond een felle wind en het koelt 's avonds heel erg af in San Francisco.

Het weer werd de volgende dag een stuk beter. Ik besloot de bus te nemen naar Ocean Beach, wat ook het begin (of het einde) is van GoldenGatePark. Daar kwam ik een Dutch Windmill tegen en een tulpentuin. Nou dat was gewoon een perk met viooltjes hoor hahaha! Ik heb het hele stuk gelopen naar het begin van het park en geloof me dat is een behoorlijke afstand. Onderweg heb ik nog wel lekker gelezen op het gras en ik ben in de Japanese Tea Garden geweest. Ook heb ik de bizons gezien die in het park rondlopen. Toen was ik wel klaar met lopen en heb ik de bus teruggenomen naar het hostel. Helaas nog steeds geen mensen ontmoet in het hostel om wat te ondernemen. 90% van de mensen in het hostel komen uit Zuid-Korea en die willen blijkbaar niet.

Tijd voor Lombard street! Na een nachtrust kon ik weer volledig over mijn benen beschikken en ging ik gelijk voor de steile straat met de rare bochten. Het was wederom lekker weer, maar dat is dan weer gelijk heet als je steil omhoog gaat. Het was natuurlijk megadruk en probeer dan maar eens een goede foto te krijgen. Na een tijdje voorzichtig naar beneden gegaan om aan de andere kant van de straat weer omhoog te klimmen voor de Coit Tower, een goed uitzichtpunt. Gelukkig ga je een stuk met de lift omhoog en moest ik een poos in de rij staan, dus ik kon lekker bijkomen. Na de toren heb ik de bus gepakt naar wat nostalgie: Alamo Square. Ook wel bekend als het huis van Full House (Painted Ladies)!! Een paar foto's genomen en vervolgens verder gelopen naar Haight Asbury, de hippiewijk van de stad. Daar was net een festival aan de gang en dat is dan net weer too much voor mij. Veel drank en drugs en schaars geklede mensen. Ik ben er doorheen gelopen en heb daarna de bus naar het hostel genomen.

De volgende dag was een beetje een relaxdag, want ik moest van kamer wisselen. Ik ging van de zevende verdieping naar de tweede. Mijn matras was echt superzacht, dus het aardige personeel heeft met matrassen lopen sleuren om mij een goed bed te geven. Ik ben naar Chinatown geweest en heb lekker rondgelopen. Ik wilde graag een goede Giants wedstrijd zien, dus ik ben nog een tweede keer gegaan. Ik was beter voorbereid voor de eventuele kou en was er helemaal klaar voor. Helaas viel ook deze wedstrijd flink tegen. Ze moesten tegen de Royals (die ik ook al in NY had gezien). Ik heb dus nu drie MLB wedstrijden gezien en twee keer hebben de Royals gewonnen, bizar!

Ik moest echt even bijkomen van deze drukke stad dus ik heb een dag heerlijk rondgezworven door de stad zonder iets te moeten, niks bijzonders. Lekker vroeg naar bed! In de nacht kwamen twee Duitse meiden de kamer binnen, waarmee ik de volgende lekker heb gekletst en ja, wat mee heb ondernomen! We zijn naar de Palace of Fine Arts geweest, een prachtig gebouw, vlakbij het water. Toen we erdooheen liepen kreeg ik het voor elkaar om goed onderuit te gaan. Volgens de meiden ging ik door mijn enkel door een kuiltje en ging ik hard neer. Mijn elleboog lag open en ook mijn enkel deed flink zeer. Ik ben wel gewoon doorgegaan natuurlijk, want ik schaamde me rot. We zijn de hele Golden Gate Bridge over gelopen in de veronderstelling dat we aan de andere kant wel iets te eten en drinken konden kopen. Helaas... We zijn dus vrijwel meteen teruggelopen, op zoek naar eten en drinken. Zowel heen als terug werden we aangenaam verrast door de aanwezigheid van een grote groep walvissen rondrom de brug. Ik wilde zo graag de perfecte foto nemen, maar helaas het mocht niet zo zijn. We gingen terug naar het hostel om te koken (lees zij, niet ik hahaha).

Ik wilde nog heel graag naar Land's End, dus de volgende dag zijn we daar heengegaan, daar is ook een gaaf Labyrinth. Mijn buspas wat niet meer geldig, dus ik heb zwart gereden (oeps). De meiden hadden daarna een afspraak, dus ik ben alleen teruggegaan naar het hostel en mijn tas al een beetje ingepakt. Wel weer samen met ze gegeten. Ik kan natuurlijk niet naar California en die grote bomen niet zien, dus ik had last minute een tour gepland naar Muir Woods. We hebben heel lang in de file gestaan, dus we hadden niet heel veel tijd in het bos, maar het was genoeg om geïmponeerd te worden; wat een enorme bomen... Terug in het hostel Elisa en Louisa weer ontmoet en LOTR 1 gekeken onder het eten (vroege maaltijd). Daarna heb ik de bus gehad naar de bus naar de trein, klaar voor de laatste stop in de VS: Seattle.

Sleepless in Seattle

Het was een aangename 22-urige treinrit naar Seattle met prachtige uitzichten. De stoelen waren prima en je kon ook eten en drinken kopen. Dat had ik natuurlijk niet echt nodig, want ik had me voorbereid. Aan de andere kant van het gangpad zat een jongen uit Nieuw-Zeeland die naar hetzelfde hostel ging als ik. We hebben samen een Uber genomen en zijn ook samen de stad ingegaan, op zoek naar eten! Op zondagavond gaat alles dus heel vroeg dicht haha. We hadden wel wat gevonden  en daarna vonden we het tijd om te gaan slapen. Nou dat werd een interessante nacht. Er waren twee mannen uit Italië in de kamer (opa en kleinzoon) die nog nooit in een hostel hadden geslapen. Nou dat was duidelijk. Licht aan na middernacht en hardop praten... grrrr.  De eerste dag heb ik plannen gemaakt voor vooral Canada... De volgende nacht was het allemaal nog erger, wat voor de Italianen betekende dat ze weg moesten. Enfin weer een dagje plannen en met twee kamergenoten een hapje wezen eten in het HardRockCafé, dat had ik namelijk ook nog nooit gedaan. 

Ik moest nu toch echt wat van Seattle gaan zien, dus ik trok er met Simone (Duits kamergenootje) op uit. We zijn naar de Terracotta Warriors geweest, die op het moment in Seattle zijn. We mochten ook de rest van het Pacific Science Center bezoeken, maar dat was meer geschikt voor kinderen. Er was een vlindertuin met megavlinders die mijn kleding erg interessant vonden. Ik heb dus na een minuut of drie de tuin rennend verlaten. Daarna zijn Simone en ik naar het Sculpture Park geweest en zijn we langs de hele pier gelopen (pokkeneind) en vervolgens weer helemaal terug naar het hostel. Het weer in Seattle was echt super. Dat had ik niet verwacht, want iedereen waarschuwde me dat het koud en regenachtig zou zijn. Niet dus! Ik ben met Simone op schoenenjacht geweest, daar mijn oude gympen echt niet meer kunnen. Helaas konden we niks vinden. We hebben weer veel gelopen, maar het mocht niet baten. We zijn teruggegaan naar het park waar de Space Needle te vinden is en hebben daar lekker gezeten in het zonnetje. We zijn natuurlijk als echte toeristen omhoog gegaan en het uitzicht was zeker prachtig! In de pub hebben we Simone's laatste avond 'gevierd'.

Ik moest de volgende dag voor de tweede keer van kamer wisselen. Daarna ben ik teruggegaan naar het park om heerlijk te lezen in de zon, wat een leventje toch! 's Avonds kwam ik een kamergenootje tegen: Marzieh. Nou dat was weer gelijk raak. We hebben thee gedronken en heerlijk zitten praten. We spraken ook gelijk af voor de volgende dagen. Ik moest wel van hostel verwisselen nu (andere wijk), maar we eerst gaan rondlopen door Seattle. Er is naast de Needle nog een ander observatiegebouw. Marzieh was ervan overtuigd dat het gratis was, ik niet, dus we zijn een kijkje gaan nemen. Er moest voor betaald worden, dus we zijn weer weggegaan haha. We besloten naar Capitol Hill te gaan, want daar zou je ook een mooi uitzicht hebben. Na lang zoeken vonden we eindelijk de toren die we moesten beklimmen. Die trappen waren echt killing en toen we boven waren zagen we dat het geen open uitzicht was, maar dat er hekken voor waren geplaatst. Dat was wel een beetje jammer, maar ach ja.. Op naar Chinatown, daar kan je namelijk altijd goede souvenirs scoren. Nou niet dus! Wat een slechte Chinatown. Ik heb wel voor het eerst bubble tea gedronken (onder dwang) en dat was wel lekker. Ik vond op maps.me dat er ergens een 'sand dragon' moest zijn. Om toch nog wat van Chinatown te maken probeerden we die te vinden. Nou dat bleek dus een draak te zijn waar kinderen op kunnen zitten, in het zand. Marzieh wilde niet weg voordat ik accepteerde dat er een foto gemaakt moest worden. Toen zijn we teruggegaan naar het hostel, waar ik een Uber heb genomen naar mijn andere hostel. Ik kwam op de kamer en ontmoette gelijk twee meiden uit Tucson, wat een toeval! De omstandigheden om te slapen waren prima, maar ook nu heb ik niet meer dan drie uur gepakt :( 

Ik moest nu voor het laatst kamer verwisselen (heeft allemaal te maken met de drukte omtrent Gay Pride). Daarna heb ik de bus naar het oude hostel genomen en ben ik met Marzieh naar Discovery Park geweest en hebben we onze voeten gedipt in de Grote Oceaan. Dat had ik namelijk nog niet gedaan aan deze kant. Het was natuurlijk verrekte koud haha. Daarna hebben we wat boodschappen gedaan en een hapje gegeten. De volgende dag zouden we naar de San Juan eilanden gaan en orca's spotten!!

Vroeg op dus, want we moesten om kwart voor acht bij de boot zijn. Daar aangekomen slecht nieuws.... heel slecht nieuws... De boot was vertraagd en het was onzeker of hij wel zou vertrekken. Het water stond te hoog, de golven waren te wild en het was gevaarlijk. Het werd ons dus aangeraden om te cancelen, 100% geld terug. Met heel veel tegenzin hebben we dat gedaan en hebben we verslagen rondgelopen. Marzieh wilde heel graag op een boot, dus we zijn naar de Duckboot gelopen. Dat is een soort bus die ook in het water kan. Er werden heel veel flauwe grappen gemaakt en het was meer voor kinderen, maar het was toch wel leuk. We zijn Lake Union opgeweest en hebben de Sleepless in Seattle boot gezien. Daarna zijn we gaan chillen in het park van de Space Needle.

De volgende dag zou Marzieh vertrekken, maar pas in de avond. Zij kwam dit keer naar mijn wijk waar we op zoek zijn gegaan naar kunst. Het viel een beetje tegen, maar we hebben toch wel wat gezien. Daarna hebben we op aanraden de ferry heen en weer genomen naar Bremerton en terug. We zouden dan misschien orca's kunnen zien. Helaas helemaal niks! Wel een leuk tochtje. Daarna was het tijd om afscheid te nemen van Marzieh en terug te gaan naar het hostel. 

Mijn laatste dag heb ik niet veel bijzonders gedaan. De was gedaan (de duurste dusver) en alles weer even geordend. Canada stond namelijk op het programma!!! Ik had een treinrit geboekt (al een hele tijd geleden, anders kreeg ik mijn Amerikaanse esta niet) die heel mooi zou moeten zijn.

'Moosing' in Canada

De rit van Seattle naar Canada was inderdaad prachtig. Het was wel een krappe rit en ik werd als 'seatfiller' bij een familie van drie gebruikt en aan de andere kant zat een familie van vijf.. Aangekomen in Vancouver kwam ik erachter dat ze geen Uber hebben.. aaah! Dat werd lopen naar de skytrain met alles wat ik bezit... Daarna weer een flink stuk lopen naar het hostel. Na ingecheckt te zijn heb ik wat rondgelopen en gegeten (inclusief Canada Trivia), daarna naar bed, want mijn tour naar Vancouver Island zou de volgende dag beginnen!!

De eerste Moosetrip zou van Vancouver naar Tofino naar Victoria en weer terug naar Vancouver gaan. De groep was leuk (veel Duitsers), de gids was alleen een echte kwal. De ferry was een prachtig ritje en ook de reis naar Tofino was super mooi. We zijn onderweg een paar keer gestopt om het even vast te leggen en de benen te strekken. 's Avonds hadden we in het hostel een groepsdiner, gekookt door de gids. Hij had bedacht dat we allemaal wel twintig aardappels zouden eten, dus het duurde letterlijk uren voordat ze gaar waren. Daardoor moesten we rennen naar het strand voor de zonsondergang. We waren niet helemaal op tijd, maar het was toch prachtig om te zien. Ik dacht nog even dat ik een beer hoorde grommen, dus dat was even spannend. 

De volgende dag (Canada Day) gingen de meesten van ons op een whale watching tour. Het was niet zo heel mooi weer, maar dat mocht de pret niet drukken. We spendeerden heel veel tijd met het zien van otters en zeeleeuwen/honden, waardoor er heel weinig tijd overbleef voor de walvissen. Ze waren er wel, maar we bleven zo idioot ver weg (andere boten mochten wel dichterbij) dat we alleen het water in de lucht zagen spuiten. Ja dat had natuurlijk ook een gek met een snorkel kunnen zijn. Op het einde zag ik in de verte een zwarte vin en een Duitse met een goede camera maakte er een foto van. De gids dacht dat het niks was, maar na het zien van de foto zei hij dat het inderdaad waarschijnlijk een orca was, maar dat de tijd op was.... Grrrrrrr!!!! We haalden wat te lunchen in de supermarkt en daarna kreeg ik heftige buikpijn. Ik besloot dus even op bed te gaan liggen. De rest van de groep ging de activiteiten bekijken rondom Canada Day, maar die vielen een beetje tegen. Het vuurwerk was wel erg mooi.

In de ochtend gingen we naar Victoria met onderweg weer een paar mooie stops. Rond zes uur kwamen we in Victoria aan en ben ik met een paar meiden en beetje gaan rondlopen en zijn we een hapje gaan eten. Toen het donker werd zijn we naar het centrum gelopen, want dan zouden er mooie lichtjes zijn. Of ze mooi waren laten we maar in het midden, maar ze waren er wel... Heb ook nog een paar nep orca's gespot haha!

De volgende dag ben ik met Katrina (Britse) op de fiets Victoria gaan verkennen. Het was een prachtige rit, maar ook erg heuvelachtig en mijn versnellingen deden het niet goed. Het was wel super gezellig. Om drie uur moesten we vertrekken voor de tocht naar Vancouver. Op de ferry hebben we nog hoopvol uitgekeken naar Orca's, maar nee het mocht niet zo zijn. 's Avonds in Vancouver heb ik met twee meiden van de tour gegeten en zijn we naar Canada Place geweest (lichtjes).

Ondanks de spierpijn van het fietsen, besloot ik deze nieuwe dag met Dominique (Duitse) mee te gaan. Het hostel had een goede deal met een winkel voor het huren van de fietsen. We konden dus de hele dag!! Het hostel is vrij duur, maar het Nederlandse meisje dat daar werkt zei dat ik tijdens het (zeer goede) ontbijt gewoon lunch moest maken, dat heb ik dus gedaan. We hebben rondom en in Stanley Park gefietst en zijn daarna naar Granville Island geweest en langs de stranden. Het zadel van deze fiets was veel prettiger dan de vorige, maar zitten deed toch wel zeer (oeps). De fietspaden waren niet overal en het was niet altijd even duidelijk, dus soms hebben Dominique en ik maar gewoon wat gedaan. Het was heel gezellig en heel mooi. Er waren nog een paar anderen van de tour in Vanvouver en daar hadden we mee afgesproken, we wisten alleen niet hoe en wat. Dus wat doe je dan? Juist, je gaat bij de Starbucks staan en geniet van de gratis wifi. De anderen waren niet al te ver bij ons vandaan. We wilden graag met het bootje naar de overkant (klaar met fietsen), maar helaas na wat wachten werd ons verteld dat de fietsen niet mee mochten. Moesten we toch fietsen... We hadden afgesproken bij English Bay en zouden wat te eten halen om dat tijdens de zonsondergang te nuttigen. Toen realiseerde Dominique zich ineens dat we geen verlichting hadden, dus dat we eigenlijk vrij snel terug zouden moeten. We hebben heel hard gefietst in de schemer (al moest die laatste heuvel lopend), maar het werd toch een beetje eng (lees: ik werd bijna geschept door een auto). We konden de fietsen in het hostel neerzetten om ze de volgende dag terug te brengen.

Na het terugbrengen van de fiets ben ik met twee Thai naar Grouse Mountain geweest, de top van Vancouver. We konden lopend omhoog (2800 treden, maar geen echte traptreden), maar we kozen voor de gondola hahaha. Het was mega heet, ook boven op de berg. Eén van de twee had nog nooit sneeuw gezien, dus we duwden hem er letterlijk in. Daarna hebben we onze lunch genuttigd en gewacht totdat de houthakkersshow zou beginnen. Dat was echt heel leuk om te zien. Het was duidelijk 'fake', maar wel op zo'n manier dat het aangenaam was om naar te kijken hihi. We zijn ook nog naar het topje van de berg geweest (met de kabelbaan natuurlijk) en hebben de grens met Amerika gezien. Vervolgens hebben we een tijdje naar een slapende grizzlybeer zitten kijken, al kan het net zo goed een boomstam geweest zijn, voordat we de gondola terug naar beneden namen. We moesten heel lang wachten op de bus die ons terug zou brengen naar het centrum en als afsluiter hebben we nog een hapje gegeten.

Mijn tweede Moosetrip ging de volgende dag van start, al zou hij ook dezelfde dag eindigen. De gids was super en we hadden een paar prachtige stops onderweg naar Whistler, het Olympische gebeuren. Een groep deed net zoals ik de gondola's. We namen er één naar boven, het basispunt vanwaar je wat hikes kon doen. Wij namen echter de kabelbaan naar de top: Whistler Peak. Dat was echt adembenemend mooi. Ik vond het ook niet zo erg om de sneeuw aan te raken, anders dan in Bolivia. Het was namelijk helemaal niet koud. We namen de kabelbaan weer naar beneden, want we moesten de andere gondola nemen naar de andere berg: Blackomb Mountain. Spannend aan deze gondola was dat het de langste zonder steun is. Dat was wel een klein beetje spannend. Na wat rond te hebben gelopen op de andere berg hebben we twee kabelbanen terug naar beneden genomen (oké, Stacey heeft wel genoeg kabelbanen gezien nu). Daarna hebben we de prachtige tocht weer naar Vancouver gemaakt. Helaas geen beren gezien, ik hoop toch echt dat dit nog gaat lukken.

Laatste volle dag in Vancouver; koopdag. Ik heb eindelijk nieuwe (te dure) gympen gekocht. Ik wilde ook nog wat magneten te scoren en daarvoor wilde ik naar Chinatown. Nina, een meisje dat ik in Cusco heb ontmoet, woont in Vancouver en ging met me mee. Deze Chinatown was in ieder geval een stuk beter en ik heb er een paar weten te scoren. We zijn ook naar de Chinese Garden geweest en naar Gastown, een buurtje. Gastown heeft een beroemde steamklok die elk kwartier stoom afblaast en een riedeltje laat horen. Tijd voor voedsel en om afscheid te nemen. De tas moest nog gepakt worden, want ik zou een vroege bus hebben naar Banff, waar de derde en laatste Moosetour zou beginnen.

De bustocht (15 uur) was verschrikkelijk. Er zaten hele vervelende mensen achter me en we moesten omrijden en veel wachten in verband met de bosbranden. Eindelijk aangekomen in Banff moest ik nog een kwartier met al m'n spullen zeulen naar het hostel. Daar aangekomen kwam ik gelijk in gesprek met een paar Canadezen en hebben we wat gedronken. In dat uur ben ik helemaal lek geprikt, want ik werd de volgende ochtend wakker met wel 25 muggenbeten en ontzettend verkouden...

De tour was kleinschalig, zeven meiden en de gids: Mike. Vijf meiden kwamen uit Singapore en één uit Spanje. We hadden ook gewoon een grote auto, in plaats van een busje. We begonnen de dag bij Bow Falls en een pittige wandeling door Johnston Canyon. Dat was het natuurlijk wel waard, want de waterval was geweldig. Daarna zijn we naar Takkakaw Falls gereden, de grootste waterval van Canada. Mike ging proberen zo ver mogelijk naar boven te klimmen. Ik ging niet mee, want ik ken mezelf heel goed!! De volgende stop was Emerald Lake, de eerste van vele prachtige meren die we zouden zien. Onderweg hebben we ook de eerste beer gespot: een zwarte! We zijn om het meer gelopen en er werden ook wat sneeuwballen over en weer gegooid. Na deze wandeling merkte ik al dat mijn energielevel beneden peil was en dat ik verschrikkelijk moe was. Gelukkig nog maar één stop over: Natural Bridge. De stenen liggen zo dat je het als een brug kan gebruiken, op eigen risico natuurlijk. Op naar het hostel! Ik moest eerst even bijkomen, dus ik ben gaan liggen, maar later op de avond ben ik bij de anderen en het kampvuur gaan zitten. Helaas waren de muggen daar ook...

De wekker ging de ochtend daarop heel vroeg. Mike had voorgesteld dat we om kwart over zes zouden vertrekken en twee hele mooie meren te zien, voordat de meute zou komen. We begonnen met Lake Louise, gevolgd door één van de pareltjes: Lake Moraine. Wow wat was het allebei prachtig om te zien. Ik voelde me heel bevoorrecht. Na deze twee meren zijn we teruggegaan naar het hostel om ons op te frissen en te ontbijten. On the road again: op naar Bow Lake, een fantastisch mooi, doorzichtig meer. Deze tour is alleen maar genieten! We gingen lunchen bij Saskatchewan Falls, maar na twee minuten begon het te regenen, terug naar de auto dus. Mike reed ons weg uit de regen en bracht ons naar Mistaya Canyon, alweer zo'n mooie plek. Ook hier kregen we genoeg tijd om te genieten en om de honden te aaien... We reden meer omhoog en kwamen nog meer watervallen tegen. Wat me opvalt is dat ze echt overal (ter wereld) een waterval hebben die Bridal Veil Falls heet, erg originieel dus...  Om de dag te eindigen hebben we een wandeling gemaakt naar Stanley Falls. Daar hebben we gekeken wie het langst zijn/haar voeten in ijskoud water kan houden. Nou ik niet dus. De meiden uit Singapore zetten gewoon hun gevoelens uit.. Leverde ze wel een biertje op! We zijn doorgereden naar Jasper om daar inkopen te doen voor de avond, we zouden gaan barbecueën. Op weg naar het hostel nog een tweede zwarte beer gezien. Dit hostel lag erg afgelegen (je kon niet douchen) in 'bear country'. Er waren hier zowaar nog meer muggen.. Ik probeerde dus om zo min mogelijk buiten te komen en heb het kampvuur maar even aan mij voorbij laten gaan. 

Na een ietwat onrustige nacht zijn we weer verder gererden, of eigenlijk terug. We begonnen bij de Athabasca Falls. Een mooie waterval, maar de zon was nog mooier. Die scheen op een bijzondere manier op het water. We gingen weer op weg naar onze laatste waterval: Tangle Falls. Ik was mijn camera vergeten in de auto, maar het was een hele indrukwekkende waterval. We hebben een tweede poging gedaan om te lunchen bij de Saskatchewan Falls. Het bleef tenminste droog. Toen gingen we op weg naar onze laatste stop: Peyto Lake. We konden in de lucht nog heel goed het bewijs van de bosbranden zien, ook op de camera, maar toch was dit meer fantastisch! We hebben hier een hele tijd gezeten totdat het tijd was om terug te gaan naar Banff. Op de terugweg hebben we nog heel vluchtig een Grizzlybeer gezien, whoehoe!! In Banff sliepen we in het HI-hostel, maar gingen we eten en uit in Samesun. Het was een hele gezellige avond!!

De dag daarna moest ik weer naar een ander hostel, een heel eind verder. Daar kwam ik een meisje tegen van de Whistler tour en zijn we door Banff gaan lopen en hebben we wat gegeten en gedronken. De volgende ochtend moest ik uitchecken, maar had ik nog wel tijd totdat de bus naar Calgary zou gaan. Ik had me opgegeven om met Samesun hostel naar Lake Minnewanka te gaan. Nou dat was een zeer mooie afsluiter. Wederom een prachtig meer. Bij terugkomst maar weer met al m'n spullen naar het busstation gelopen. De bus kwam twintig minuten te laat, typisch Greyhound. In Calgary aangekomen stond Carling al te wachten. Carling had ik in Peru ontmoet en zij woont in Calgary. We zijn een hapje gaan eten en daarna heeft ze me afgezet bij het hostel.

Gisteren ben ik naar de Stampede geweest, dat is nogal een ding hier. Het is echt mega en echt vanalles in één grote ruimte. Er zijn vele dieren en shows, maar ook een grote kermis en heel veel eetstandjes. In de avond pikte Carling me op voor een BBQ. Haar vriend heeft een Nederlandse huisgenote en zij organiseerden een bbq. Dat was weer heel gezellig. Ik moest de trein terugnemen en dat ging met hulp van twee dames ook goed haha.

Morgen vlieg ik naar Toronto en begint het laatste gedeelte van mijn reis. Mijn moeder komt ook naar Toronto en we gaan samen de andere kant van Canada ontdekken. Het einde van de reis komt in zicht. Ik zou het liefst hier in Canada blijven (forever), maar er zijn ook echt dingen waar ik naar verlang en waar ik klaar mee ben. Onder andere hostels en mijn rugzak hahaha.

Dank voor het lezen en vergeet niet de foto's en filmpjes te bekijken!

X