Bittersweet Goodbyes & Paradise

Het afscheid van Borneo en de mensen daar was echt vreselijk.  Ik voelde mij daar zo happy en zo mezelf. Nu een zeker aantal dagen later weet ik pas echt dat het verdrietige afscheidsgevoel niks te maken had met de nasleep van mijn afscheidsfeestje (haha). Tuak, redvelvet cake en goed gezelschap is een interessante combinatie.  Ik werd door de Egyptenaren en de eigenaar en zijn vrouw afgezet bij het vliegveld en daar moest natuurlijk ff geknuffeld worden. Ik voelde me niet helemaal 100%, dus ik wilde gewoon inchecken en gaan zitten. Helaas was mijn vlucht gecanceld,  dus ik moest vier uur langer wachten,  mét die zware tas, want die mocht ik nog niet afgeven. Ik moest echt vechten tegen de slaap én m'n tas bewaken. In kon zo wel mooi alle foto's bijwerken. Na uren wachten eindelijk het vliegtuig in! Mijn korte pootjes zijn erg geschikt voor AirAsia,  maar op de rij voor me heeft een man van wel twee meter twee uur opgevouwen gezeten. Te grappig. Ik kwam in het donker aan in KL, maar nu wist ik hoe en wat,  dus de bus was zo gevonden. Ik was wel te laat voor m'n afspraak met Mira,  m'n Zweedse kamergenote in KL de eerste keer en we zijn elkaar ook tegengekomen in Penang.  Ik kreeg wel een zeer warm welkom van de medewerkers van Back Home,  Grace and Yan Ping. Ze wisten m'n naam nog, waren zeer geïnteresseerd in m'n reis en ik kreeg een knuffel. Dat is nog eens thuiskomen. Vlak voor het slapen (was nog steeds niet helemaal lekker) Mira nog gezien een een afspraak gemaakt voor de volgende ochtend. We gingen lekker naar de pedicure. Ondertussen lekker gekletst en daarna geluncht. Zij ging 's middags weg en ik ging mee met de foodtour. Van tevoren gecheckt of er vis en vreemde dingen geserveerd zouden worden. Het antwoord was van niet.... De eerste stop werd er echter geitentong en testikels geserveerd. Tja dat heb ik dus niet gegeten.  De rest heb ik wel gedaan! We kregen superveel informatie over de gewone Maleisiër en heel veel eten.  Bij de markt werd er iets met een kip gedaan wat ik niet wilde zien (ik was gewaarschuwd). Een ander meisje dat het ook niet wilde zien gaat toevallig ook naar Australië en Nieuw-Zeeland, dus daar heb ik lekker mee gekletst en gegevens uitgewisseld.  De volgende ochtend vroeg opgestaan om de trein naar het vliegveld te pakken. Yan Ping was speciaal naar beneden gekomen om me uit te zwaaien. Echt superlief!

De vlucht naar Bali was prima, ik heb zelfs geslapen. Op Bali aangekomen was het natuurlijk snikheet. Ik draag als ik vlieg m'n zwaarste (en dus warmste) kleren, dus dat  is elke keer weer schrikken als ik dat koele vliegtuig verlaat. Ik had gekozen voor een airport pick-up naar Sanur,  zodat ik niet hoefde te stressen. De accommodatie was zeer schoon en uiteindelijk ook dichtbij alles (de eerste twee dagen gigantisch omgelopen). De eerste dag sliepen er drie andere meiden op de kamer, maar de andere twee nachten lag ik alleen. Niet echt handig om mensen te ontmoeten. De eerste dag heb ik heel rustig aangedaan, de tweede dag echter heb ik me het schompes gelopen. Ik was op zoek naar een bepaalde plek bij het strand.  Ik heb daar zo'n drie uur over gedaan. Ik was misschien enigszins wat verdwaald. Ik ben ook echt drie uur lastig gevallen door locals die vooral massages en taxi's probeerden te slijten. Het is heel moeilijk om zo lang vriendelijk te blijven. Op een gegeven moment heb ik mijn muziek maar gepakt. 's Middags afgesproken met Elisa en haar Balinese vrienden, Koko en zijn te schattige kids). We gingen zwemmen in de zee. Dat was op dat moment heerlijk omdat er bijna niemand was. De zon komt namelijk heel vroeg op en gaat ook heel vroeg onder. 's Avonds nam Elisa me mee naar de Night Market, waar je echt heel lekker en goedkoop kan eten. Er zijn niet al teveel toeristen, maar wel veel locals (goed teken!). De laatste volledige dag heb ik even rondgelopen, maar vooral lekker een boek gelezen op het terras (heerlijk die ereader ). 's Avonds ben ik wederom met Elisa naar de Night Market geweest voor een heerlijke maaltijd. De volgende ochtend werd ik vroeg opgepikt door een driver,  die mij naar Ubud zou brengen. Ik had zo'n deal op straat gemaakt,  dus ik vond het doodeng. Elisa kwam me uitzwaaien en ik had een foto van het nummerbord naar huis geappt, dus ik was er klaar voor. Vrijwel direct na het wegrijden kreeg ik een uitleg (of voorstel) over het Balinese huwelijksleven. Dit zou een zeer bijzondere rit worden... De eerste stop was The Barong and Kris dance in BatuBulan, een ouderwets dorpje.  Ik was veel te vroeg en heb daar een half uur in m'n eentje gezeten met de acteurs/dansers. Ik moest vechten tegen de slaap,  ook tijdens de show. Ik was niet de enige,  want ik heb ook enkele Japanners onderuit zien zakken. De dans was heel bijzonder. Het gaat over de balans tussen goed en kwaad. Met de uitleg erbij is het goed te volgen. De volgende stops waren een zilversmid, de koffieplantage en een kunstenaarsdorpje. Moeilijk om niets te kopen haha.. Daarna eindelijk veilig naar het hostel. Wat een geweldig klein lief hostel. De eigenaren waren zo lief en behulpzaam.  Ook het schattige dochtertje Mia was te leuk! Ook het directe contact met de andere backpackers was zo fijn. Gelijk plannen gemaakt en dingen ondernomen. Het heeft wel veel geregend elke dag.  Echt hard, op zijn Hollands. De groep mensen veranderde elke dag, maar het klikte zo goed, echt heel fijn!! Veel leuke Nederlandse meisjes ook. 

We zijn op een privétocht geweest naar tempels, een rijstveld en een prachtig uitzichpunt. Het was alleen wel heel mistig. We hebben ook een dag een walk gedaan naar rijstvelden en in de middag naar het apenbos. Dat was wel bijzonder, ook omdat ik uit het niets besprongen werd door twee apen. Probeer dan maar rustig te blijven. Nicole heeft er foto's van gemaakt, die volgens dus nog. We wilden ook graag naar een zwembad, dus de volgende dag hebben we scooters gehuurd en zijn we lekker rond gaan rijden (onder andere koffieplantage) om vervolgens te eindigen bij het fantastische zwembad. Omdat het van een aantal de laatste avond was, zijn we ook nog ergens gaan dansen. Lekker laat het bed opgezocht dus. De laatste dag lekker rustig aan gedaan om daarna samen met Nicole te vertrekken naar Kuta. We zijn nog wel naar de markt geweest voor souvenirs, maar ik hou niet zo van het (letterlijk) aanklampen en afdingen. In Kuta aangekomen hebben we de eerste dag echt niks gedaan. Alleen maar bijkomen!! De tweede dag hadden wel weer een scooter gehuurd. Nicole durfde het nog een keer aan om mij achterop te nemen. Ze kan echt super goed rijden, zelfs in de file! We zijn naar de prachtige Uluwatu tempel en omgeving geweest en daarna naar het heerlijke dreamland beach, met enorme golven. Ik wilde op een gegeven moment water uit en keek niet meer achterom. Zul je altijd zien. Er kwam een megagolf, waardoor ik bijna verdronk. En toen kwam er nog een tweede. Ik wist echt niet wat me overkwam en ik heb toch zeven diploma's! Naja, ik heb het gered uit het water en toen gingen we bij de homestay lekker het zwembad in, om schoon te worden. Ik weet niet precies wat er gebeurde, want ik was alleen, maar op de een of andere manier viel ik bij het afdrogen met handdoek en al in het zwembad. Ik probeerde m'n val nog te breken, wat nieuwe beurse plekken opleverde. Ik heb natuurlijk wel heel erg om mezelf gelachen. 's Avonds gingen we met twee Duitse meiden, die we de vorige nacht ontmoet hadden, op zoek naar de Night Market. Nou die was echt om over naar huis te schrijven... vijf eetkraampjes. Toen zijn we maar bij het zwembad een biertje gaan drinken. De volgende ochtend heel vroeg uit bed geklommen, want Nicole zou om 7 uur opgehaald worden. Dat werd dus 9 uur, waardoor ze haar aansluitende boot miste. Lekker geregeld... Ik was super moe, dus ik vroeg of ik een uurtje later mocht uitchecken. Gelukkig was dat prima. Ik moest namelijk ookan nog alles opnieuw inpakken. Daarna afgesproken met de Duitse meiden. We gingen wat eten en naar het strand. De maaltijd was erg bijzonder Het stelde niks voor en het kostte ook niks. Nog maar een ijsje erbij verorberd dan. Daarna naar Kuta beach, waar we echt heel veel moeite hadden met het vriendelijk weigeren van alle aangeboden diensten en spullen. Kuta beach was nieuw voor me, maar ook werkelijk prachtig. Daarna ging ik mezelf maar klaarmaken voor de vlucht naar Sydney. Ik vloog met Jetstar, maar kreeg de service van Quantas. Ik heb nog geprobeerd te slapen, maar nu ik zo op de luchthaven zit, ben ik toch wel weer verschrikkelijk moe. Ik ben dan ook een gedeelte van de nacht kwijtgeraakt. Even was er de schrik dat m'n tas er niet was, maar ik stond gewoon bij de verkeerde band. Vervolgens keurig aangegeven dat m'n schoenen nog vies waren, dus die hebben ze schoon gespoten. Daarna mocht ik weer verder. Toch jammer, want ze waren aan het filmen voor Border Security... (geintje natuurlijk, ik hoef echt niet op tv!). De volgende stap nu is geld zoeken en kijken wat het handigst is om bij de accommodatie te komen. Bali was heet, Sydney is fris.. Bali is echt een mooi eiland, maar als je alleen reist is eigenlijk alleen Ubud goed te doen. Verder vind ik de ziel van het eiland niet om over naar huis te schrijven. Ik ga echt niet missen dat ik bij iedere stap word lastiggevallen en darling of sister genoemd wordt. Ook zijn ze heel wreed naar dieren. Het landschap is echter adembenemend! Vergeet niet alle foto's grondig te bekijken Liefs❤