Happiness is a direction, not a place..

It's already tomorrow in Australia!

Nu ik vier maanden onderweg ben, is het tijd om eens goed stil te staan bij wat ik al allemaal gedaan en meegemaakt heb. Ik zou er echt een boek over kunnen schrijven. Ik moet zeggen dat ik af en toe wel eens eenzaam ben en thuis mis, maar ik ben meer dan gelukkig. Ik ben een bofkont dat ik deze reis mag en kan ondernemen. Het is tot dusver mijn beste beslissing ooit geweest :)

Oke dan, Surfers Paradise. Mijn tas is nog steeds te zwaar (goh verrassing he, Tim?!) Het weer is niet om over naar huis te schrijven. Bewolkt en regen en dat voor een paradijs! Het hostel was interessant; ik had de kleinste kamer; de kamer stonk een uur in de wind; de badkamers waren gemengd en er was altijd harde muziek. Surfers Paradise draait om twee dingen: surfen en feesten. Daar had ik eigenlijk niet zo'n zin in (feesten zonder Tamara is niet leuk). Ik ging dus op zoek naar m'n favoriete reisbureau: PeterPans.  Daar twee trips geboekt voor de resterende twee dagen; Currumbin Sanctuary en Springbrook NP. Vervolgens de boulevard verkend en over de avondmarkt gelopen. Currumbin Sanctuary was erg mooi, ook in de regen, en ik heb heel veel gezien! Ik stond op het punt om weer geld uit te geven om met een koala te mogen knuffelen, maar m'n verstand won van m'n hart! Ik heb heel lang bij de Tasmaanse Duivels gestaan. De mannetjes en vrouwtjes wonen apart in verband met de nare ziektes die ze oplopen als ze paren. De mannetjes waren te grappig. Pakkertje spelen en veel grommen :) Ik heb ook aandachtig gekeken naar de wombats die eten kregen. Wat een lieve, coole beesten. Ook eindelijk dingo's en quokka's gezien. Het enige vervelende in dit park was de hoeveelheid egoïstische Aziaten. De volgende dag vroeg op om naar een National Park te gaan, ik krijg er maar geen genoeg van haha. We waren met z'n zessen en een lieve, wat oudere, gids: Barry. Barry heeft de hele weg naar het park toe alles aangewezen en erover verteld. Van bomen tot huizen en wegen. Op een gegeven moment werd het lichtelijk hilarisch. Springbrook is een voormalig krater, vandaar dat het vele bijzondere 'lookouts'  heeft. Ook hier mocht de regen natuurlijk niet ontbreken. We hebben ook nog een stop gemaakt bij Bucks Farm, wereldberoemd om verschillende dingen, onder andere de 'lime fingers'.

Byron Bay, een beetje de Cherso van Australië. Alles staat in het teken van de toeristen/backpackers en veel is 24/7 open. De eerste dag het stadje verkend en natuurlijk trips geboekt bij PeterPans. Voor de zoveelste keer deze reis kwam ik Rebecca en Therese (Zweedse meiden) tegen in de supermarkt. We besloten om nu maar eens goed af te spreken en gingen de volgende dag gezellig eten. Sindsdien zaten we lekker aan elkaar vastgeplakt. Er was zowaar een HopOnHopOff-bus in Byron en daar houd ik enorm van. Dusssss ik ging die bus in. Eerst het rondje gedaan en daarna enkele walks. Wat bleek nou, ik was de hele dag de enige passagier. Na de eerste walk maakte de chauffeur en ik maar afspraken waar en hoe laat hij me op zou pikken. Lekker vreemd, maar wel weer typisch Stees hahaha. M'n laatste walk was die door een National Park (natuurlijk) naar een verborgen strand. Het paadje door dit park was erg smal en er was niemand te bekennen, dat maakte het dan ook weer creepy! Ik was als de dood dat ik oog in oog kwam te staan met een slang haha. Gelukkig ben ik daar aan ontsnapt en kwam ik bij een werkelijk verlaten, maar prachtig strand uit! De volgende dag lekker rustig aan gedaan met Rebecca en Therese. PeterPans, ijs, strand, eten, drankjes, erg gezellig dus. Toen ik 's avonds weer terugkwam bij het hostel werd ik door de medewerkers meegesleept naar een reggaefeest. Ik moest de volgende ochtend echter wel fris zijn voor het kajakken, dus ik heb me keurig gedragen. De mensen van het kajakken waren vergeten om me op te halen, dus ik kwam op het laatste moment pas aan bij de bestemming (iedereen stond al klaar). We gingen kajakken met lekkere hoge golven, niet dus! We waren met veel erg zeeziek. We hebben echter wel dolfijnen gezien en dat was ons doel! We moesten echt bijkomen van het zware kajakken dus die avond pas afgesproken om weer lekker te chillen op het strand. Nimbin stond de volgende dag op het programma. Dat is een hippiestadje waar je koekjes en andere 'shit'  kan kopen. Voor mij was dat niet heel speciaal, wel grappig. Bij de BBQ lunch ging een Kookaburra er met m'n worst vandoor, dat was het hoogtepunt van de trip. De waterval stond namelijk droog, tja dat kan gebeuren in Australië.. De volgende dag hadden Rebecca en Therese een surfles en ik ging dat eens bekijken, terwijl ik heerlijk op het strand een boek aan het lezen was.

Die middag had ik de bus naar Yamba. Alle locals zeggen dat Byron vroeger was wat Yamba nu is, rustig en mooi. In Yamba kan je eigenlijk alleen maar naar één de stranden. Als je van surfen houdt, is dit dus een walhalla. De eerste dag was het weer erg slecht en dan is een strand erg depri. Ik heb dus lekker een boek gelezen. De tweede dag was het erg warm en heb ik meerder stranden bezocht en vond ik een paradijs bij Convent Beach, waar ik lekker gelezen heb. Ook voor het eerst weer naar de bios geweest in een te schattig zaaltje. Ik kon dus lekker uitrusten in Yamba, dacht ik. Een mannelijke kamergenoot snurkte als een beer :( Oordoppen werken bij mij niet echt.. Tja, op naar de volgende stop dan maar!!

Coffs Harbour, waar ik om elf uur 's avonds aankwam en de receptie al naar bed was. We waren gelukkig met z'n zevenen die van de bus naar het hostel moesten. Konden we lekker samen een taxi nemen. Zwaar opgelicht natuurlijk! Aangekomen in het hostel bleek maar voor drie van ons een pakketje klaar te liggen. @#$@$@ Stacey ging het wel weer regelen. Ik heb erg hard op de deur van de manager gebonsd (het hele hostel vond het erg vermakelijk). Uiteindelijk hadden we allemaal spullen en een kamer, maar moesten we allemaal midden in de nacht een bovenbed opmaken. Dat leverde erg woedende blikken van kamergenoten op... Ik kwam terecht in een ontplofte kamer (twee longterm-stayers) met de meest vreemde kamergenoot ever. Ze sliep zonder iets en zonder deken en stond midden in de nacht op om uren later weer terug te komen (beide nachten..) Ik heb samen met een Nederlands meisje lekker rondgelopen in het dorpje. We hebben een boardwalk gedaan (bewolkt oogde het wat depri) en de Botanic Garden bezocht. Ook hebben we de steile heuvel naar Muttonbird Island beklommen voor het mooie uitzicht. Verder hebben we die dagen lekker veel films in de movieroom gekeken. 

Ik had nog één stop voor Sydney.. Port Macquarie. De bus vanuit Coffs Harbour vertrok om elf uur en ik kwam om half twee 's nachts aan. Ik had instructies om het hostel te vinden en de deur te openen. Ook hadden ze me van tevoren gezegd dat er maar drie mensen in de tienpersoonskamer zouden zijn. Niet dus, de kamer was helemaal vol en ik moest in het donker dat ene lege bed zien te vinden. Nou uiteindelijk was het gelukt hoor, maar kon ik het trappetje naar boven niet vinden. Poepoe wat een gedoe. Het was ook een kamer met heeeeeeeel veeeeeeel ramen en geen gordijnen. Je kan vast wel raden hoe goed ik heb geslapen! De volgende middag het langverwachte ziekenhuis voor koala's bezocht. Wat was het bijzonder! Er was ook een megakoala: Barrington.. We werden op de heenweg gebracht met het busje en moesten lopend terug. Ik raakte natuurlijk verdwaald haha. 's Avonds lekker een film gekeken en veel gelachen met een paar Britse meiden. Zij gingen de volgende ochtend weg en ik pas in de nacht. Ik kon tegen een vergoeding in het hostel blijven, maar ik kon tegen dezelfde vergoeding ook in het veel betere YHA (OzziePozzie) verblijven. De meiden gingen me een lift (van wel 3 minuten) geven, omdat ik anders een heuvel op moest met al m'n bagage. Er kon letterlijk niets meer in de auto, het zag er te grappig uit :):) Bij de YHA had ik eindelijk wifi en kon ik mijn bagage opbergen. Daarna ben ik nog naar het strand geweest. 's Avonds in de YHA weer veel oude bekenden tegengekomen en een paar films gekeken. Uiteindelijk zat ik toch in m'n eentje te wachten totdat ik naar de bus kon gaan. Ik ging dus maar wat eerder, want ik wist dat er meer mensen op de bus zouden wachten. M'n laatste busrit met Premier en de eerste keer dat ik niet op de lijst stond (aaaaah). Gelukkig mocht ik gewoon mee naar de eindbestemming: Sydney!

's Ochtends vroeg aangekomen en hoppa lopen met zo'n 38 kg bagage, op zoek naar MadMonkeys. Ik werd de verkeerde kant opgestuurd, dus ik heb wel 45 minuten gelopen. Ik mocht wel meteen de kamer in, waar ik gelijk m'n aardige kamergenoten Louise, Sophie en Andy ontmoette. Daarna naar Central gelopen (nu de goede weg) om Fleur te ontmoeten. Het was haar laatste en mijn eerste dag daar. Het was heel grappig en gezellig om weer eens met elkaar te praten. Daarna Becca en Therese weer gezien. We hebben geshopt in Chinatown en zijn naar de film geweest (lekker duur in Sydney). De volgende dag gingen we (natuurlijk) op de HopOnHopOff bus om alles eens goed te zien. Toen was het alweer Kerst. Ik was niet in de stemming. Het was zo raar en ik kreeg zoveel berichtjes vanuit Nederland. 's Middags heb ik nog een ritje met de bus gedaan om daarna met Rebecca en Therese een kerstdiner te hebben, in een Italiaans restaurant. Daarna geheel in kerstsfeer Assasin's Creed gezien whahaha. Op Boxing Day moet je blijkbaar shoppen. Therese en Rebecca wilden dat heeel graag en ik ging mee. Jezus!!!! Je moest voor elke winkel in de rij staan om naar binnen te mogen en je werd gewoon gehoekt. Op een gegeven moment was ik er helemaal klaar mee (wel gympen gescoord) en ben ik teruggegaan naar m'n hostel. De volgende dag hebben we over de brug gelopen, niet de dure klim, maar de gewone walk. We zijn ook naar het Australian Museum geweest. 's Avonds ging ik met een paar meiden van het hostel naar de film (jeetje wel vaak opeens..) De Blue Mountains stonden de volgende dag op het programma. Niet zo'n dure tour, maar gewoon zelf met de trein. We (Rebecca, Therese en ik) hebben veel gelopen (veel trappen) en waren pas om 21.00 uur thuis. Kapot dus, maar het was wel heel gaaf om te zien. We hebben ook nog de kabelbanen gedaan, want daar ik houd ik ook zo van :) Ik was wel blij dat we het die dag hadden gedaan, want de volgende dag was het te heet om iets te doen. M'n pakketje van thuis was eindelijk aangekomen (jeeeeej drop) en ik ging nog wat nieuwe kleren kopen. Oh neeeee nu moet ik ook kleren wegdoen hahaha. Voor Taronga Zoo werd veel reclame gemaakt, dus Rebecca, Therese en ik gingen er maar heen. Je moest met de ferry en daarna kon je met de kabelbaan naar boven, tenmiste als je al een kaartje had. Nee dus (boos!). Het was heet die dag, maar de zon was nergens te bekennen. De dierentuin had een prachtig uitzicht. De dieren waren ook leuk, maar ik vond het persoonlijk te veel op Artis lijken Op de terugweg gelukkig wel met de kabelbaan!! Op oudjaarsdag gingen we vroeg in de rij staan voor een gratis plek bij de Botanical Garden. We waren Rebecca, Therese, Louise, Sophie en ik. Na ruim drie uur (en een hele slechte tassencheck) waren we daadwerkelijk in het park en zochten we een rustig plekje, waar we de komende uren zouden wachten, samen met 16000 anderen. We hebben gezellig gekletst, spelletjes gespeeld, ik heb een boek gelezen en we hebben muziek geluisterd. De WC was ook een heuse activiteit: 90 minuten in de rij staan. Levert dan wel weer interessante gesprekken op in de rij. Uiteindelijk hadden we een plek met zicht op de halve brug (hahaha). Het vuurwerk was erg prachtig voor die twaalf minuten (en zeven ton!!), maar ik weet niet of ik de volgende keer weer vijftien uur zou wachten. De reis terug was ook uiterst vermoeiend, want zo'n miljoen mensen gingen terug naar 'huis'. Nieuwjaarsdag stond vooral in het teken van chillen en hangen en m'n spullen bij elkaar zoeken. Ik moest de volgende dag namelijk verhuizen naar mijn nieuwe (en laatste) hostel. Ik ging naar de YHA Syndey Harbour. MadMonkeys was oke, maar niet schoon en erg luidruchtig. Met zo'n 40 kg aan spullen moest ik toch een flink stuk lopen. Bij het nieuwe hostel aangekomen vroeg de receptioniste of ik soms een glaasje water wilde hahaha. De volgende dag ben ik naar Manly Beach geweest met de ferry. Waar het in Sydney zelf slecht weer was, was het hier erg warm. Ik heb wat rondgelopen langs de stranden en lekker gelezen. 's Avonds wat gedronken met Claire van MadMonkeys en een Nederlandse vriendin van haar. We raakten gezellig aan de praat met wat locals. Ik moest wel op tijd terug naar het hostel, want de volgende ochtend had ik me opgegeven voor de Coogee-Bondi walk van 2,5 uur. Het was erg mooi en warm. De rest van de middag heb ik souvenirs gekocht in Chinatown. 

Canberra, de hoofdstad, staat bekend als megasaai. Dat houdt mij niet tegen, ik ga er gewoon heen. Helemaal omdat daar blijkbaar een ver familielid woont, Anthea. Zij pikte me op van het busstation (het was slechts 3,5 uur) en liet me de stad zien. Ze heeft ook twee hele lieve katten die net zoals onze katten flink worden verwend, nog wel erger denk ik. Anthea weet meer van onze familie dan ik, dat is echt iets waar ik mij thuis meer in wil verdiepen. Ze heeft me ook getrakteerd op een lunch en toen zijn we naar het War Memorial Museum geweest. Heel indrukwekkend, helemaal omdat Australië de wereldoorlogen vanuit een ander oogpunt heeft meegemaakt. Het museum hield ook een Last Post Ceremony, dat was helemaal gaaf om mee te maken. Daarna was het alweer tijd om terug te gaan naar de bus, want ik moest weer 3,5 uur terug naar Sydney en wilde niet te laat aankomen. Het was een hele bijzondere dag en ik ben blij dat ik Anthea heb kunnen ontmoeten. We hebben alleen geen foto genomen samen.

Vandaag was er weer veel regen in Sydney, niet echt weer om lekker naar het park te gaan. Dat staat dus nog voor morgen op het programma. Dan heb ik nog één dag over en dat wordt echt een uitzoek- en inpakdag. Dan is het tijd om afscheid te nemen van het te gekke Australië, waar ik echt van ben gaan houden. Ik heb in die drie maanden zo ontzettend veel gave dingen gedaan en meegemaakt. Ook heb ik de meest bijzondere en lieve mensen ontmoet. Ik zal het nooit vergeten!!❤