So far

Inmiddels zit ik al in m'n vierde hostel en so far so good.  Het eerste hostel in KL was echt heel erg fijn. Het heet Back Home en zo voelde het ook. Leuke mensen en zeer aardig en behulpzaam personeel. Ik zal mijn laatste nachten daar ook verblijven (al is het maar om m'n spullen op te halen die daar in een locker zitten). De dag voordat ik vertrok naar de jungle, zijn we met een stel naar de Batu Caves geweest. Dat is een tempel met vrij veel traptreden en apen. Het was interessant om te zien, maar ik vond de apen wel zielig.  Op de terugweg heb ik voor het eerst van een Über gebruik gemaakt. Niet alleen natuurlijk, maar met twee Amerikanen die overal en altijd Uber gebruiken. Heb ook voor het eerst Indisch gegeten (heet). De volgende ochtend heel vroeg opgestaan om de bus naar Taman Negara te nemen, samen met vier Belgische meiden.  We moesten nog betalen voor de tour en de chauffeur wilde de hele tijd dat we hem het geld gaven. Dat hebben we natuurlijk niet gedaan. We kwamen om 13.00 aan om erachter te komen dat de tour pas om 20.00 zou beginnen. Relaxtijd dus.

Het hostel was vrij interessant. Een kamer met zeven bedden en een douche/toilet (met slechts koud water). Blijkbaar is het heel gewoon dat je in Azië boven de wc doucht.  Ik kwam er al snel achter dat ik deze kamer deelde met vijf Franstalige Belgische studenten van twintig.  Het was best ongemakkelijk. Ze waren enorm smerig (van de jungle) luidruchtig en gewoon een stelletje sloddervossen. Er lag overal troep, echt insane!  Ze konden overigens niet geloven dat ik 30 ben. Niemand eigenlijk hier!! Die nacht heb ik een jungle walk gedaan. We hebben voornamelijk veel spinnen gezien (echt OMG), maar ook een glow in the dark schorpioen, dat was echt super cool!! Die nacht echt geen oog dichtgedaan haha maar ach.. De volgende ochtend een jungletrek gedaan met 10000000 traptreden. Ik was echt gesloopt, maar het uitzicht was het waard. Op de terugweg de canyoping walk gedaan. Het enige wat daar eng aan was, was het onderhoud.  Het was echt krakkemikkig. Daarna hadden we een lunch om vervolgens te verzuipen in een bootje. M'n broek was de volgende dag nog steeds nat. Ik had tegen de gids gezegd dat ik geen trap meer kon zien, dus toen we verzamelden mocht ik achterop zijn scooter (de rest vet jaloers). Het was wel eng, want we gingen steil naar beneden.  Ik zei de hele tijd OMG en hij bleef maar lachen! De boot bracht ons bij een lokaal dorpje, waar we uitleg kregen over hun manier van leven. Ik vond het heel interessant! De gids DJ wist ook zoveel te vertellen. Daarna was het programma klaar, maar was er nog genoeg tijd over. Ik heb een heel aardig meisje uit Zwitserland ontmoet en we hebben veel gekletst. Toen ik terugkwam in het hostel had ik twee nieuwe kamergenoten: twee Fransen van mijn leeftijd. Hun Engels was niet heel goed, dus ik ging het ze leren (ik blijf juf). Ze waren super grappig,  gezellig en lief (insect voor me verwijderd). De volgende ochtend zou ik de bus van half 9 hebben, maar omdat ik de enige was,  werd ik zonder pardon op de bus van 10 uur gezet. Hierdoor kwam ik te laat aan in Cameron Highlands en kon ik geen tour meer doen. Heb in de bus wel een Belgisch koppel ontmoet,  waarmee ik lekker kon kleppen.

In Cameron Highlands was het enorm druk. Het was namelijk een feestdag en de lokale bevolking trekt dan graag naar de Cameron Highlands, omdat het daar koeler is. Het was dus enorm druk en file file file! Het hostel was prima en de eigenaar was heel lief en behulpzaam.  Ik was wel stupid, omdat hij vond dat ik niet goed op mijn spullen lette. Tja als je je telefoon laat liggen in een restaurant is dat wel stupid ja! Hij regelde dat ik de volgende dag met de middagbus mee kon, zodat ik een ochtendtour kon doen.  Qua tijd wel krap, maar het moest lukken. Aan de tour (in een jeep) konden maximaal 8 meedoen,  maar er werden wel 11 mensen in de auto gepropt. Niet echt comfortabel. Er was een Pakistaans gezin, waaronder de 4-jarige Fatima. We hadden gelijk een klik en ik heb me lekker met haar bemoeid. Wat een lief gezin! Terug naar de  tour. De Highlands zorgen voor de BOH-thee en de aardbeien. Allebei erg belangrijk voor de Maleisische economie. Er zijn grote velden met theebladeren en dat ziet er zo mooi uit! Ze maken alleen nog zwarte thee en alles wordt met machines geplukt. Hierdoor is de kwaliteit sterk verminderd. Ik heb de theefabriek en het museum gezien.  Erg leuk voor zo'n theeleut zoals ik. De rest van de ochtend hebben we nog gelopen/geklommen in Mossy Forest,  om die mooie uitzichten te zien.  We zijn ook nog naar een Strawberry Farm geweest, maar dat vond ik niet zo bijzonder.  Ik was op tijd voor de bus, maar we kwamen enorm in de file. De bus naar Penang doet er normaal gesproken 4 uur over, maar nu was het wel 7 uur. Hierdoor kwam ik laat aan bij het hostel. Ik hoefde niet alleen in het donker op zoek naar het hostel,  maar werd vergezeld door wat vriendelijke Belgen. Daarna gelijk naar bed gegaan. Midden in de nacht schrok ik wakker, omdat er opeens een man in de kamer stond. Hij schrok ook van mij (blijkbaar was het heel creepy,  ook omdat ik vroeg wat hij kwam doen). Hij sliep boven me. Een uur later viel zijn telefoon naar beneden (weer wakker..) In de ochtend kwamen er drie mensen uit Thailand binnen. Ik heb de hele dag met hen opgetrokken en had het reuze naar mijn zin. We hebben een museum bezocht en een verschrikkelijk mooie Boeddhistische tempel (ze hebben me zoveel verteld over het Boeddhisme,  zo cool). Ik heb ook een 'payer' gekocht (zie foto) Ook zijn we met een tram de berg opgeweest,  waar het uitzicht werkelijk prachtig was. Daarna hebben ze me heel veel eten gevoerd. Soms letterlijk,  want chopsticks zijn lastig!! Terug in het hostel de oren van de hoofden van een Nederlands sprekend Duits koppel gekletst. Dit hostel is ook erg fijn en de nachtreceptionist is super aardig en grappig!! 

Vanochtend gingen m'n nieuwe Thaise vrienden alweer naar huis (zo jammer), maar we gingen eerst nog ontbijten. Man man man, wat kunnen ze eten. We hadden dumplings en noodles en nog veel meer (ik kreeg wel een vork). Ik moest vanalles proberen, zoals vissenoog,  kippenvoet en durian.  Dat laatste heb ik gedaan in de vorm van een klein hapje van een ijsje.  Het is niks voor mij!  Ze moesten echt terug naar huis,  dus ik ging met m'n Duitse kamergenootjes op zoek naar de street art. Het regende, maar de zon kwam toch even langs. Drie keer raden (al denken ik dat 1x genoeg is) .. ik ben verbrand. Daarna ben ik langs geweest in het Cat Café,  waar je lekker katten kon aaien en voeren.

Langzaamaan raak ik een beetje aan het leventje gewend en heb ik er veel plezier in. Over een paar dagen vlieg ik naar Kuching Borneo en daarna op naar Bali! Ik kijk er erg naar uit. 

Bijzondere dingen:

-No matter welke muggenspray ik gebruik, ze blijven aanvallen. M'n benen zitten helemaal onder.

-90% van de mensen in het hostel is Duits

-Volgens de Thai ben ik levensgevaarlijk als ik op de weg loop. 

-Naast m'n telefoon heb ik ook al m'n camera ergens laten liggen.

-Iedereen denkt dat ik jonger ben, maar ik ben altijd de oudste!

-De thee is hier net koffie.  Ik mis m'n 20 soorten!!

-Ik kom de hele tijd dezelfde mensen tegen.

Mis jullie, liefs X